آهن فولادی
تیر صفحه ای تیر فولادی است که به طور گسترده در ساخت پل استفاده می شود. بسته به الزامات طراحی و با توجه به ماهیت سازه؛ ضخامت فلز برای تار، فلنج، سفتی و غیره تعیین می شود.
استفاده از مواد مناسب آهن فولادی با استحکام مشخص شده و انجام جوش دو عامل اصلی است که در توسعه تیر صفحه باید به آن توجه شود.
تیر صفحه ای زمانی استفاده می شود که برای حمل بارهای سنگین به مقاطع عمیق تری با سختی بالاتر نیاز داریم.
علاوه بر این، زمانی که عمق مقطع افزایش می‌یابد، محدودیتی در تولید بخش نورد گرم وجود دارد. بنابراین، ما باید از مقاطع ساخته شده ای استفاده کنیم که می توانند لنگرهای خمشی و نیروهای برشی زیادی را تحمل کنند.
انواع تیرهای صفحه ای
بسته به استانداردهای مورد استفاده یا بسته به ماهیت تولید تیرها، می تواند طبقه بندی های مختلفی داشته باشد.
دو نوع تیر صفحه ای وجود دارد.
تیر صفحه معکوس شده
تیر ورق جوش داده شده
تیر صفحه معکوس شده
این ترکیبی از فلنج، شبکه و سایر سختی های ضروری است. با روش مکانیکی به هم متصل می شوند، برگردانده می شوند و صفحات به هم جوش داده نمی شوند.
عموماً 90 درصد برش توسط شبکه حمل می شود.
اتصال وب و فلنج توسط بخش های فرشته ای که به فلنج باز می گردند تثبیت می شود. رورت ها باید برای برش افقی طراحی شوند.
برگردان هایی که اتصال بین زوایای تار و فلنج را ایجاد می کنند باید برای بارهای برشی افقی و عمودی که هنگام انتقال به فلنج به فلنج اعمال می شود، طراحی شوند.
مقاطع زاویه به عنوان سختی شبکه در تیرهای برگشتی استفاده می شود.
تیرهای صفحه جوشی
تیرهای صفحه جوشی به دلیل سهولت در تولید بیشترین کاربرد را در ساخت و ساز دارند و نوع بسیار کارآمدتری از تیرها می باشد.
این مقاطع عمدتاً در ساخت پل استفاده می شوند. پل تیر صفحه ای بسیار سفت است و می تواند بارهای بسیار بالایی را حفظ کند و در مقابل حرکات جانبی مقاومت کند. این عمل را می توان در پل های راه آهن مشاهده کرد. علاوه بر این، از آنها برای توسعه تیرهای نوع جعبه استفاده می شود.
روش های تجربی یا تقریبی برای تعیین ارتفاع کلی تیر صفحه و ضخامت فلنج و تار وجود دارد.
اجزای تیرهای صفحه ای
به طور عمده پنج جزء در یک تیر وجود دارد. مجموعه آن پنج جزء تیر کامل است. نیاز اساسی این است که یک تیر "I" بسازید که علاوه بر مقاومت های کمانشی موضعی، دارای خمش و سفت شدن برشی بسیار بالا باشد.
صفحه وب
فلنج
سفت کننده ها (بلبرینگ، طولی و میانی)
اتصالات برای فلنج و وب
پایان اتصال
صفحه وب
صفحه عمودی تیرچه به عنوان صفحه وب شناخته می شود.
ضخامت آن بر اساس الزامات طراحی است و ارتفاع نیز بر اساس شرایط سایت و بر اساس بارهای اعمال شده بر روی وب تعیین می شود.
تار معمولاً بارهای وارد شده بر روی فلنج را به صورت نیروهای برشی حمل می کند. معمولاً هنگام طراحی برای خم شدن، تأثیر وب در نظر گرفته نمی شود.
تار در هنگام نازکتر شدن مستعد کمانش است و در هنگام اعمال بار افزایش می یابد. بنابراین، انواع مختلف سختی که در این مقاله به آنها پرداخته خواهد شد، جوش داده شده به شبکه دارای قدرت خود هستند.
فلنج
هیچ تخصص دیگری جز استفاده از صفحه جداگانه برای فلنج وجود ندارد. صفحه فلنج همانطور که در انواع مختلف تیرهای صفحه بحث شده است، به وسیله روشهای دیگری جوش داده یا متصل می شود.
نه مانند بخش های نورد، ما تار و فلنج را به هم متصل می کنیم تا تیر صفحه را تشکیل دهند.
فلنج برای حمل عمل خمشی طراحی شده است و سخت کننده یا صفحه اضافی مطابق با الزامات طراحی ارائه می شود.
سفت کننده ها
سفت کننده ها برای افزایش ظرفیت ساختاری و جلوگیری از خرابی های کمانش محلی ارائه می شوند. علاوه بر این، از آنها برای حمل بارهای وارد شده به تیر تا زمانی که در تیر توزیع شود استفاده می شود.
انواع سخت کننده های زیر را می توان در این نوع المان های فولادی مشاهده کرد.
سفت کننده بلبرینگ
سفت کننده های طولی
سفت کننده های متوسط
سفت کننده های یاتاقان در محل پشتیبانی ارائه می شوند تا واکنش پشتیبانی را بدون هیچ گونه خرابی کمانش در شبکه توزیع کنند. همانطور که در شکل زیر نشان داده شده است، علاوه بر سخت‌کننده‌های بلبرینگ، سختی جک برای اهداف نصب نیز وجود دارد.
ورق های فولادی جوش داده شده در جهات طولی و عرضی نیز برای تقویت تار استفاده می شود.
سخت‌کننده‌های عمودی یا عرضی را می‌توان در اکثر تیرهای فولادی که بارهای سنگین را حمل می‌کنند مشاهده کرد.
https://www.structuralguide.com/plate-girder/